Door prototype 1 te bouwen op The Green Village, het experimentele living lab voor duurzame innovaties, midden op de campus van de TU Delft, kunnen verschillende aspecten van de brug verder worden onderzocht. Ook zullen er, na plaatsing, met de brug allerlei technische beproevingen worden uitgevoerd waarbij door zorgvuldig meten van spanningen en vervormingen meer geleerd kan worden hoe een echte brug zich onder een echte belasting, bijvoorbeeld een dichtgepakte groep dansende studenten, gedraagt. Ook de invloed van de fundering wordt hierbij meegenomen.

Onder leiding van hoogleraar structural design and building engineering prof.ir. Rob Nijsse is op 16 mei 2917 een aantal tests uitgevoerd om te kijken hoe sterk de brug is. Door reflectoren op de glazen pilaren te bevestigen kunnen fotocamera’s vastleggen hoe de brug reageert als er iemand overheen loopt.

‘We begonnen met langzaam lopen met weinig studenten om de brug te laten wennen aan het gewicht. Dat klinkt raar, maar een brug moet zich zetten. Vervolgens gingen we harder lopen, de brug volzetten met studenten, marcheren en dansen.’

Technologische uitdagingen
Op twee heel zwaar uitgevoerde betonnen landhoofden komt de komende jaren steeds een ander type van “ een”  experimentele brug te liggen. Gestreefd wordt iedere vijf jaar een nieuw exemplaar neer te leggen en de oude brug 100 % te recyclen: dat kan zijn hergebruik hele brug op een andere plek of in onderdelen uit elkaar halen en de onderdelen hergebruiken. Als eerste brug, die wij prototype 1 zijn gaan noemen, wordt voor een efficiënte vakwerk vorm gekozen: een zogenaamde lens ligger. De bovenrand van dit vakwerk is een stalen HE- profiel, de onderrand een dikke staalstrip. Als diagonalen is voor een bundel van glazen staven gekozen, een experimenteel constructie onderdeel  waarbij iedere diagonaal, vooraf, in het Stevin II lab van de TU Delft, op drie keer de maximaal mogelijke staafkracht is getest. Op de twee lensliggers wordt een gevouwen staalplaat gelegd waarop grond gestort wordt; de zijwanden van dit gedeelte zijn van glas. Op de grond komt een looppad van hergebruikte straattegels, de rest wordt gras en bloemen. Een echte, groene brug.

Het bijzondere aan prototype 1 is dat hij het montage plateau voor prototype 2 vormt. Nadat alle natuur weer verwijderd is worden op de gevouwen staalplaat houten platen neergelegd. Op de platen worden een voor glazen bakstenen neergelegd, net zo lang totdat een glazen boog van oever tot oever tot stand komt. We laten prototype 1 zakken als de volledige glazen  boog gevormd is. Na verwijderen (en hergebruiken!) van prototype 1 zien we dan prototype 2; een glazen boogbrug die, in een dikte van 400 mm, spant van oever tot oever, een afstand van 14 meter.

Integrale benadering
Ook wordt er gekeken naar meer dan alleen de technologische aspecten van de burg zelf. Ook de bedrijfseconomische aspecten van deze remontabele brug kunnen worden bekeken. En omdat de brug de hoofdentree vormt van de voor publiek toegankelijke The Green Village, zullen ook de gebruikerservaringen kunnen worden opgetekend.

Exceptioneel project
Een belangrijk ander onderdeel is het logistieke en installatieproces van de brug. In nauwe samenwerking met logistiek partner Zwatra, gespecialiseerd in zwaar en exceptioneel transport, is de brug op locatie gehesen. Met haar jarenlange ervaring in bijzonder transport, was dit een exceptioneel project, dat veel waardevolle lessen heeft opgeleverd voor Zwatra. “Als Delfts bedrijf, gespecialiseerd in bijzonder transport, richten wij ons in onze bedrijfsvoering op duurzaamheid. Wij investeren zelf veel in energiebesparing en stimuleren duurzame initiatieven. Daarom wilden wij ook graag meewerken aan dit bijzondere experimentele project van de TU Delft op The Green Village. Voor ons en onze medewerkers levert dit interessante nieuwe inzichten op die ons uitdagen om op een innovatieve manier na te denken over transportoplossingen.”
 
Via online en sociale kanalen van de  TUDelft & The Green Village>
www.tudelft.nl