|
|
|
|
|
CHRISTINE VANOPPEN. MONUMENTAAL GLAS
Dirk schrijvers
Christine Vanoppen (°1962) studeerde af in 1980 aan het St Lucas Instituut te Hasselt, België in Visuele Kunsten en volgde van 1980 tot 1985 Monumentale Kunsten aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen, België. Tijdens deze opleiding koos ze voor de specialisatie van vlakglas en glasramen. Deze keuze werd gestuurd door het feit dat haar familie aannemers waren, waardoor het architecturale en monumentale van begin af aan haar interesse hadden.
“Glasramen vormen een link met de architectuur, en vandaar mijn interesse.”
Via het werken met glasramen raakte ze meer en meer geïnteresseerd om ook vrij werk in glas te maken. Ze begon te experimenteren met het materiaal en volgde verschillende opleidingen om met glas te kunnen werken. Zo volgde ze de opleiding glaskunst aan het Instituut voor Kunstambachten te Mechelen, België onder leiding van Miloslava Svobodova en Koen Vanderstukken van 1994 tot 1997. Daarnaast nam ze deel aan verschillende workshops voor specifieke technieken zoals glasblazen, casting, email en druk op glas.
|
|
Posted 25 November 2018
|
Share this:
|
|
Haar persoonlijk werk evolueerde van vlakglas naar 3-dimensionele vormen waarbij zowel glasblazen en vormsmelten haar werk beïnvloeden. Door te werken aan de brander met borosilicaatglas , kon ze makkelijker haar vormentaal vinden en uitdrukken.
De inspiratie, die ze uit de natuur haalt, transformeert ze tot doorzichtige of blanke sculpturen, die vegetale of gesloten vormen weerspiegelen: glazen takken ingesloten in een container van andere materialen of een cocon in transparant glas (Figuur 1, Figuur 2).
|
|
|
|
|
Voor de Sint-Jozef kerk te Hoboken, België, koos ze de kleuren blauw, rood en groen op basis van de kleuren in de aanwezige ramen en integreerde deze in de nieuwe werken zodat er een wisselwerking ontstaat tussen oud en nieuw (2017)(Figuur 3).
|
|
Figuur 3. Sint-Jozef kerk, Hoboken
|
|
|
|
Een glaspartij voor het woonzorgcentrum Mariatroon te Dendermonde, België, bevat naast een heel scala van tinten groen patronen, die verwijzen naar bomen, planten en de verdwenen tuin (Figuur 4).
Het glasraam van de Onze Lieve Vrouwkerk te Bonheiden, België, integreert een dynamisch abstract beeld van geel, rood en blauw tot een bewegende golf, die deel wordt in de architectuur van het bestaande raam (Figuur 5).
Voor de Laurentiuskerk te Antwerpen vond ze haar inspiratie in de Byzantijnse architectuur (Figuur 6) van deze kerk uit de jaren 1930. Het kleurenpallet is gebaseerd op de kleuren van vuur en water. De 9 meter hoge ramen wordt geaccentueerd door de beweging van de kleur-elementen in het glas en sluit aan de bij aanwezige beeldentaal (Figuur 7).
|
|
Figuur 7. Laurentiuskerk, Antwerpen
|
|
|
|
|
|
|
|
|